Sanırım kişinin en mutlu anlarını geçirdiği zamanlardır baba ocağı ve ana kucağında geçirdiği günler. Kişi yaşamının temelini o ocakta alır farkında olmadan ve ilerde yaşam tarzını belirler o ocağın ve kucağın sıcaklığının derecesi. O neden ile olacak ki  kız anadan öğrenir sofra düzmeyi, oğlan babadan öğrenir yaren gezmeyi  sözü ortaya çıkmıştır.

Herkesin aklına zaman zaman gelir acaba ananın sevgisi mi büyüktür yoksa babanın sevgisi mi diye ama bunların bir biriyle karşılaştırılamayacağı bir gerçektir. Belki analar sevgisini daha farklı ifade ederler ve bu nedenle çocuklarına babalardan daha yakın görünebilirler ama bu onların yüreklerinde besledikleri sevginin analarınkinden daha az olduğunu göstermez. Onların yüreklerinde çocukları için taşıdığı sevgi analarınkinden fazladır diyemeyeceğim ama en az anaların sevgisi kadardır diye gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.,

Yaşamda keşkilere yer bırakmamak gerekir diye düşünüyorum. Onlar elden uçup gitmeden gönüllerini hoş tutmak sanırım mutlu etmeye yeterde artar bile ve böylelikle onların mutluluğu doğal olarak bizleri de mutlu edecektir.
Bildiğimiz üzere her haziran ayının üçüncü pazarı babalar günüdür ve özellikle babaların hatırlanacağı o gün babaların vazgeçilmezimiz olduğunu göstermek için iyi bir fırsattır.

Gerçi zaman zaman söylenir anaların değeri yaşarken, babalarınki ölünce anlaşılır diye ama elde fırsat varken sevgilerinin ve emeklerinin karşılığı bile olamayacak gönüllerini alma olanağını iyi kullanabiliriz.

Her babanın iyi varsınız dediği çocuklarıyla daha nice mutlu günler geçirmesi dileklerimle.